Grand Hotel Stamary

Stamary to pseudonim artystyczny słynnej divy operetkowej, Marii Budziszewskiej. Artystka po latach tryumfów osiadła w Zakopanem i wymyśliła sobie ten uroczy pensjonat. Duży udział w budowie "Stamary" mieli Albertyni z Kalatówek, którzy wraz z św. Bratem Albertem pracowali jako murarze i kamieniarze.
Otwarcie "Stamary" odbyło się w maju 1905 roku.
Budynek zaprojektował w stylu "zakopiańsko-secesyjnym" architekt Eugeniusz Wesołowski, duchowy uczeń Stanisława Witkiewicza. Jako utalentowany aktor-amator grywał m.in. w sztukach Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego), syna swego mentora.
W roku 1910 w parku otaczającym "Stamary" - od potoku Bystra aż po Chramcówki - otwarto kawiarnię ogrodową. Od roku 1912 w pensjonacie uruchomiono oświetlenie elektryczne, pochodzące z własnej elektrowni.

Okolica